نوازش طبیعت انسانی در نخستین جشنواره فیلم فضای باز ایران
جاده، سفر، طبیعت و به‌طور کلی زندگی زیر سایه آسمان، در فرهنگ ما ایرانی‌ها، همیشه نشانه‌ای از بلوغ ،اخلاق و آداب درست زندگی کردن بوده است. هر جریانی که انسان را به طبیعت نزدیک می‌کند، طبیعت انسانی آدم‌ها را شکوفا کرده و عمق‌ترین لایه‌های احساس و عاطفه را نوازش می‌کند؛ اتفاقی که در هر جریانی از جمله سینما، می‌تواند منجر به خلق آثار منحصربه‌فرد و متفاوت از آثار معمول شود.
از سال‌های پیش، زمانی‌که در جشنواره فیلم اپن‌ایر آلمان حضور داشتم، با خودم فکر کردم اتفاقی شبیه به این رویداد، چقدر در جشنوارهای سینمایی ما، جایش خالی است؛ جشنوارهای که بر خلاف جریان مرسوم رویدادهای پرزرق‌و‌برق سینمایی، به جای فرش قرمز و هتل پنج‌ستاره، پهنای زمین را دارد و سایه آسمان را؛ آسمانی پر ستاره و هوایی به غایت دلپذیر و از همه مهم‌تر فیلم‌سازهایی که عاشق هستند؛ عاشق سینما.
اکنون به لطف خدا و کمک دوستانم، بعد از ثبت مراحل قانونی که به انجام رسیده است، بنا داریم در اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، در جوار شهری که به عروس گیلان معروف است، نخستین جشنواره فیلم فضای باز ایران(iran open air film festival) را برگزار کنیم.
بی‌شک حمایت مردم نازنین استان گیلان و هنرمندان بی‌نظیرش سبب خواهد شد، برای نخستین بار برگزاری جشنواره با مشخصات متفاوت را تجربه کنیم که بی‌صبرانه منتظر فیلم های بلند و کوتاه رفقای عزیزم در این رویداد هستم.خبر خوب برای علاقمندان به فیلمنامه‌نویسی اینکه، در این رویداد بخش اختصاصی فیلمنامه هم درنظر گرفته شده است.
به امید یکتای قادر و با همیاری هم، می‌توانیم جشنوارهای درخور، برای جوانان این مرزو بوم بر پا کنیم.
سعید نجاتی
رئیس جشنواره فیلم فضای باز (اپن‌ایر فیلم فستیوال)
